De Franse filosoof Montesquieu zei het (voor zover wij weten) als eerste: het beste is de vijand van het goede. Hiermee wordt bedoeld dat perfectionisme vaak voor problemen zorgt. Wanneer iets goed is, hoeft het niet (altijd) verbeterd te worden. Dit is zeker ook te vertalen naar ons seksleven. Het gaat niet om hoe vaak je het doet, welke standjes er aan bod zijn gekomen, welk geluid je wel of niet maakte tijdens het orgasme. Dat doet er allemaal niet toe. Het gaat om verbinding en genot.
Zoals seksexpert Emily Nagoski het zo mooi zegt: “pleasure is the measure”.
"We hebben rondom relaties en vooral in seks het idee dat alles altijd perfect moet zijn."
Perfectie, perfectie, perfectie.
Of het nu komt door onzekerheid of een geromantiseerd beeld in de media. We hebben rondom relaties en vooral in seks het idee dat alles altijd perfect moet zijn. Dit begint vaak al bij weten wat jij en je partner of partners willen. Nog heel vaak is het idee: mijn partner moet weten wat ik wil op welk moment, als ik erom moet vragen dan is het niet meer opwindend/romantisch/sexy (doorhalen wat niet van toepassing is). En ik snap de gedachtengang, maar je partner is geen gedachtenlezer. Daarbij, waar jij behoefte aan hebt is waarschijnlijk lang niet altijd hetzelfde. Misschien weet je het zelf niet eens, hoe moet je partner het dan weten? Niet communiceren over wensen en behoeften en ervan uitgaan dat de partner het wel weet en direct goed doet, is vragen om problemen en teleurstelling.
Dan hebben we nog de setting, die moet natuurlijk helemaal perfect zijn. En natuurlijk is setting en context belangrijk, maar het gaat er niet om dat er altijd kaarsen branden en rozenblaadjes naar de slaapkamer leiden. Het gaat erom dat de setting prettig is voor jou en je partner(s). Dat jullie je er fijn, ontspannen (of juist niet, ligt aan wat je van plan bent) kunt genieten.
"Als er een keer iets geks of onverwachts gebeurt mag er echt om gelachen worden, dat hoort bij samen zijn en samen intiem zijn."
Techniek en “hoe het zou moeten”
En dan hebben we nog techniek. Hier zijn we allemaal weleens onzeker over toch? Kunnen we het wel, doen we het wel goed? Vindt de ander het wel echt lekker? Het is niet gek om hier zo nu en dan onzeker over te zijn, maar trap niet in de valkuil om perfectionistisch te worden in je technieken. Ten eerste verschilt het enorm per persoon wat diegene wel of niet fijn vindt, daarnaast is wat vaak gedacht wordt dat goede techieken zijn afkomstig van twijfelachtige bronnen. Kijk naar pornografie, de standjes en technieken die je daar ziet zijn bedoeld om de beste camerahoek te krijgen of zo opwindend mogelijk te zijn voor de kijker, niet voor de deelnemers. Het is ook nog eens zonde, je bent meer bezig met hoe je het doet dan hoe het voelt. En vergeet niet, lachen mag! Ook tijdens de seks, het hoeft niet altijd zo serieus te zijn. Als er een keer iets geks of onverwachts gebeurt mag er echt om gelachen worden, dat hoort bij samen zijn en samen intiem zijn.
En dan nog een laatste tip, als je je afvraagt of je technieken zijn zoals je partner het fijn vindt, vraag het dan! Dit is de enige manier om wensen, behoeften en technieken op elkaar af te stemmen en een manier om samen te groeien in jullie seksleven.
"Je seksleven is iets van jou en je partner(s), daar heeft een ander niks over te zeggen en niks mee te maken."
Wat denken anderen?
Veel van de drang naar perfectie in seks komt naar mijn idee door wat anderen denken. En dan heb ik het nog niet eens over de directe partner. Veel invloed van “hoe seks zou moeten” is niet besproken met de partner(s), maar komt van buitenaf. We laten ons leiden door ideeën van anderen over hoe ons seksleven moet zijn, beetje vreemd of niet? Veel hiervan komt voort uit schaamte, we leren vooral wat we niet zouden moeten doen. Er wordt ons geleerd wat wel en wat er vooral niet bij een “gezond” seksleven hoort, Maar ook schaamte voor lichamen, waarvan we ook leren dat die op een of andere manier aan een perfect, door anderen bedacht, plaatje moeten voldoen. Maar je seksleven is iets van jou en je partner(s), daar heeft een ander niks over te zeggen en niks mee te maken. Zolang het met volledige instemming en enthousiasme van alle betrokken partijen gebeurt is het helemaal goed. Wat het ook is en hoe het er ook uitziet.
Ik verbaas mij hier vaak over; voor iets waar we zoveel moeite mee hebben om met anderen over te praten, vinden we het wel opvallend belangrijk wat die anderen van ons seksleven vinden.
"Het gaat erom hoe jullie samen kunnen zijn en genieten."
Druk veel te hoog
Het grootse probleem met zoeken naar perfectie in seks, naast dat het afleidt van genot, is dat de druk veel te hoog wordt. Seks is al kwetsbaar en voor veel mensen moeilijk. Als het dan ook nog eens perfect moet zijn dan wordt er onnodige druk gelegd op een fijn moment dat jullie delen. Leggen jullie ook zoveel druk op andere activiteiten? Stel je gaat uit eten en je moet wat langer wachten op je gerecht, of er zit een gang bij die je wat minder vindt. Is dat de hele ervaring verpest? Is het dan volgende keer minder leuk om uit eten te gaan?
Voor seks geldt hetzelfde, het is een moment dat je deelt met jezelf of een ander, iets om plezier in te hebben. Het gaat erom hoe jij het fijn vindt. Het gaat erom hoe jullie samen kunnen zijn en genieten.